Υδραυλικός Ασβέστης
Υδραυλικός Ασβέστης
Ο Ασβέστης παράγεται με θέρμανση ασβεστόλιθου (CaCO3) σε θερμοκρασίες από 900 o C έως και 1250 o C σε παραδοσιακούς κάθετους κλίβανους για περίοδο 48 περίπου ωρών. Το υλικό που εξάγεται σε κομμάτια είναι ο άνυδρος ασβέστης (CaO). Όταν έρθει σε επαφή με το νερό, αποσυντίθεται εξωθερμικά σε μικρότερα και εύθρυπτα κομμάτια έως και σε πολύ λεπτά σωματίδια. Η διαδικασία ενυδάτωσης όπου προστίθεται το νερό στον ασβέστη ονομάζεται σβήσιμο και το τελικό προϊόν ονομάζεται σβησμένος ασβέστης ή υδράσβεστος. Εάν είναι απαραίτητο ο σβησμένος ασβέστης κονιορτοποιείται όταν κρυώσει και συσκευάζεται σε σάκους.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει κατανοηθεί και αποδεχτεί ή χρήση ασβέστη σε εργασίες συντήρησης, αποκατάστασης και επισκευής. Μάλιστα υιοθετείτε και η χρήση του σε νέες κατασκευές, ειδικά εξαιτίας της υψηλής ελαστικότητας και ατμοπερατότητας. Η κατηγορία που έχει και την μεγαλύτερη αποδοχή είναι οι φυσικοί υδραυλικοί ασβέστες NHL καθώς αυτοί παρέχουν την σκλύρηνση και την αντοχή που απαιτείται στο σύνολο των εργασιών της οικοδομής.
Κατά την καύση ο ασβεστόλιθος απελευθερώνει CO2, για αυτό και ο άνυδρος ασβέστης έχει το σύμβολο CaO. Όταν εκτεθεί στον αέρα, απορροφά μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθέρωσε με αποτέλεσμα να αναδομείται ξανά σε CaCO3 ή κοινός σε ασβεστόλιθο. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται ενανθράκωση και αποτέλεσμα της είναι η σκλύρηνση του ασβέστη. Σε ένα κονίαμα ο ασβέστης συνδέει τα αδρανή και καθώς αυτός σκληραίνει, μαζί του σκληραίνει και το κονίαμα. Η σκλύρηνση αυτή, είναι συνήθως εκφραζόμενη σε συμπιεστική δύναμη. Η ενανθράκωση είναι μία αργή διαδικασία και σε υγρά περιβάλλοντα εμποδίζεται από την όρφνωση που δημιουργείται στην επιφάνεια του, εμποδίζοντας την επαφή με τον αέρα. Ασβεστοκονιάματα τα οποία δεν έχουν σκληράνει είναι ευαίσθητα σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ειδικά στο κρύο και μπορεί εύκολα να πάθουν βλάβη από παγετό.
Εάν ο ασβεστόλιθος που εισάγεται στον ασβεστοκάμινο προς καύση, περιέχει υδραυλικά συστατικά (υδραυλικότητα ονομάζεται η ιδιότητα της σκλύρηνσης σε επαφή με το νερό) όπως διοξείδιο του πυριτίου (SiO2), Αργιλικά (Al2O3) and Φερίτες (Fe2O3), αυτά θα συνδυαστούν συνολικά ή μερικά με το CaO και αυτά ακριβώς τα συνδυαζόμενα συστατικά σκληραίνουν σε επαφή με το νερό, παράγοντας υδραυλικό ασβέστη.
Κονιάματα τα οποία παρασκευάζονται με υδραυλικό ασβέστη σκληραίνουν πιο γρήγορα από τον αερικό ασβέστη και έχουν και καλύτερες αποδόσεις.
Οι σημερινές προδιαγραφές ταξινομούν τον ασβέστη σε διαφορετικές κατηγορίες:
Ασβεστολιθικός/Δολομιτικός ασβέστης (CL/DL): πρόκειται για αποτέλεσμα καύσης και ενυδάτωσης ασβεστόλιθων τα οποία δεν περιέχουν υδραυλικά συστατικά (πυριτικά, άργιλο και φερίτες). Η διαδικασία σκλήρυνσης τους γίνεται αποκλειστικά μέσω της ενανθράκωσης και παράγουν κονιάματα γνωστά ως αερικά κονιάματα. Κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την περιεκτικότητα τους σε ασβέστιο ως CL90, CL80 κλπ…. Η σκλύρηνση τους είναι αργή και διατίθενται σε πάστα ή σε σκόνη.
Φυσικοί υδραυλικοί ασβέστες (NHL): παράγονται μέσω καύσης και ελεγχόμενης ενυδάτωσης μαργαϊκών ασβεστόλιθων που περιέχουν πυριτικά (SiO2), Αργιλικά (Al2O3) and Φερίτες (Fe2O3). Η αρχική σκλύρηνση είναι υδραυλική (με την επαφή σε νερό) και η δευτερεύουσα με ενανθράκωση (όλων των ειδών οι υδραυλικοί ασβέστες περιέχουν ποσοστό αερικού ασβέστη ο οποίος σκληραίνει μόνο μέσω της ενανθράκωσης). Καμία απολύτως πρόσμιξη δεν επιτρέπεται.
Κατηγοριοποιούνται σύμφωνα με την ελάχιστη συμπιεστική δύναμη που αποκτούν σε διάστημα 28 ημερών, ως εξής:
NHL 5: 5N / mm²
NHL 3.5: 3.5 N / mm²
NHL 2: 2 N / mm²
Η αρχική σκλήρυνση αυτών των συνδετικών ασβέστη μετριέται σε ώρες.
Υδραυλικοί ασβέστες (HL): Συνδετικά τα οποία παρασκευάζονται με ανάμιξη διαφορετικών υλικών, όπως τσιμέντο, υδράσβεστο, γεμιστικά και συμπληρώματα. Δεν υφίσταται καύση ή θέρμανση κατά την παρασκευή τους, παρά μόνο ανάμιξη. Δεν συνιστάται η χρήση τους σε εργασίες συντήρησης, αποκατάστασης και επισκευών σε παλιές κατασκευές.
Περιγραφή
Ο Ασβέστης παράγεται με θέρμανση ασβεστόλιθου (CaCO3) σε θερμοκρασίες από 900 o C έως και 1250 o C σε παραδοσιακούς κάθετους κλίβανους για περίοδο 48 περίπου ωρών. Το υλικό που εξάγεται σε κομμάτια είναι ο άνυδρος ασβέστης (CaO). Όταν έρθει σε επαφή με το νερό, αποσυντίθεται εξωθερμικά σε μικρότερα και εύθρυπτα κομμάτια έως και σε πολύ λεπτά σωματίδια. Η διαδικασία ενυδάτωσης όπου προστίθεται το νερό στον ασβέστη ονομάζεται σβήσιμο και το τελικό προϊόν ονομάζεται σβησμένος ασβέστης ή υδράσβεστος. Εάν είναι απαραίτητο ο σβησμένος ασβέστης κονιορτοποιείται όταν κρυώσει και συσκευάζεται σε σάκους.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει κατανοηθεί και αποδεχτεί ή χρήση ασβέστη σε εργασίες συντήρησης, αποκατάστασης και επισκευής. Μάλιστα υιοθετείτε και η χρήση του σε νέες κατασκευές, ειδικά εξαιτίας της υψηλής ελαστικότητας και ατμοπερατότητας. Η κατηγορία που έχει και την μεγαλύτερη αποδοχή είναι οι φυσικοί υδραυλικοί ασβέστες NHL καθώς αυτοί παρέχουν την σκλύρηνση και την αντοχή που απαιτείται στο σύνολο των εργασιών της οικοδομής.
Κατά την καύση ο ασβεστόλιθος απελευθερώνει CO2, για αυτό και ο άνυδρος ασβέστης έχει το σύμβολο CaO. Όταν εκτεθεί στον αέρα, απορροφά μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθέρωσε με αποτέλεσμα να αναδομείται ξανά σε CaCO3 ή κοινός σε ασβεστόλιθο. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται ενανθράκωση και αποτέλεσμα της είναι η σκλύρηνση του ασβέστη. Σε ένα κονίαμα ο ασβέστης συνδέει τα αδρανή και καθώς αυτός σκληραίνει, μαζί του σκληραίνει και το κονίαμα. Η σκλύρηνση αυτή, είναι συνήθως εκφραζόμενη σε συμπιεστική δύναμη. Η ενανθράκωση είναι μία αργή διαδικασία και σε υγρά περιβάλλοντα εμποδίζεται από την όρφνωση που δημιουργείται στην επιφάνεια του, εμποδίζοντας την επαφή με τον αέρα. Ασβεστοκονιάματα τα οποία δεν έχουν σκληράνει είναι ευαίσθητα σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ειδικά στο κρύο και μπορεί εύκολα να πάθουν βλάβη από παγετό.
Εάν ο ασβεστόλιθος που εισάγεται στον ασβεστοκάμινο προς καύση, περιέχει υδραυλικά συστατικά (υδραυλικότητα ονομάζεται η ιδιότητα της σκλύρηνσης σε επαφή με το νερό) όπως διοξείδιο του πυριτίου (SiO2), Αργιλικά (Al2O3) and Φερίτες (Fe2O3), αυτά θα συνδυαστούν συνολικά ή μερικά με το CaO και αυτά ακριβώς τα συνδυαζόμενα συστατικά σκληραίνουν σε επαφή με το νερό, παράγοντας υδραυλικό ασβέστη.
Κονιάματα τα οποία παρασκευάζονται με υδραυλικό ασβέστη σκληραίνουν πιο γρήγορα από τον αερικό ασβέστη και έχουν και καλύτερες αποδόσεις.
Οι σημερινές προδιαγραφές ταξινομούν τον ασβέστη σε διαφορετικές κατηγορίες:
Ασβεστολιθικός/Δολομιτικός ασβέστης (CL/DL): πρόκειται για αποτέλεσμα καύσης και ενυδάτωσης ασβεστόλιθων τα οποία δεν περιέχουν υδραυλικά συστατικά (πυριτικά, άργιλο και φερίτες). Η διαδικασία σκλήρυνσης τους γίνεται αποκλειστικά μέσω της ενανθράκωσης και παράγουν κονιάματα γνωστά ως αερικά κονιάματα. Κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την περιεκτικότητα τους σε ασβέστιο ως CL90, CL80 κλπ…. Η σκλύρηνση τους είναι αργή και διατίθενται σε πάστα ή σε σκόνη.
Φυσικοί υδραυλικοί ασβέστες (NHL): παράγονται μέσω καύσης και ελεγχόμενης ενυδάτωσης μαργαϊκών ασβεστόλιθων που περιέχουν πυριτικά (SiO2), Αργιλικά (Al2O3) and Φερίτες (Fe2O3). Η αρχική σκλύρηνση είναι υδραυλική (με την επαφή σε νερό) και η δευτερεύουσα με ενανθράκωση (όλων των ειδών οι υδραυλικοί ασβέστες περιέχουν ποσοστό αερικού ασβέστη ο οποίος σκληραίνει μόνο μέσω της ενανθράκωσης). Καμία απολύτως πρόσμιξη δεν επιτρέπεται.
Κατηγοριοποιούνται σύμφωνα με την ελάχιστη συμπιεστική δύναμη που αποκτούν σε διάστημα 28 ημερών, ως εξής:
NHL 5: 5N / mm²
NHL 3.5: 3.5 N / mm²
NHL 2: 2 N / mm²
Η αρχική σκλήρυνση αυτών των συνδετικών ασβέστη μετριέται σε ώρες.
Υδραυλικοί ασβέστες (HL): Συνδετικά τα οποία παρασκευάζονται με ανάμιξη διαφορετικών υλικών, όπως τσιμέντο, υδράσβεστο, γεμιστικά και συμπληρώματα. Δεν υφίσταται καύση ή θέρμανση κατά την παρασκευή τους, παρά μόνο ανάμιξη. Δεν συνιστάται η χρήση τους σε εργασίες συντήρησης, αποκατάστασης και επισκευών σε παλιές κατασκευές.